Zimowy czas często kojarzony jest z dokarmianiem zwierząt. Wsypujemy ziarna  słonecznika do karmników, wieszamy specjalnie przygotowane kulki z karmą, żeby sikorka, kowalik czy mazurek mogły się w wzmocnić o tej porze roku.

Na pytanie „Jak w lesie dokarmiane są zwierzęta?” bez zastanowienia pada odpowiedź: leśnicy wkładają siano do  paśników. Zwierzyna chętnie skubnie taki prezent. Mało kto jednak wie, że leśnicy specjalnie w okresie zimowym dla zwierząt ścinają drzewa, po to, żeby jeleń lub na przykład łoś, mógł zasilić swój organizm w ten zimowy, trudniejszy dla zwierząt czas.

Jak dokładnie wygląda wykonanie takiego ‘podarku” dla zwierzyny i co potem z tym drzewem się dzieje?

Wyjaśniamy po kolei.

Ważne jest aby uzmysłowić sobie dwa fakty. Po pierwsze – związki mineralne zawarte w  korze(azot, fosfor, potas, sód…) oraz związki organiczne przepływające pod nią (cukry będące produktami fotosyntezy) są dla zwierząt wartościowym pokarmem. Ścięte drzewo jest dla nich niezwykle korzystnym znaleziskiem, którego nie opuszczą dopóki nie zjedzą cienkiej i pożywnej kory i tego co znajduje się zaraz pod nią, a mianowicie substancji odżywczych. Skrupulatnie zatem objadają wszystko co dla nich cenne, aż do samego drewna, które ich nie interesuje.

Drewno interesuje w tym przypadku nas, ludzi.

Tutaj pojawia się fakt numer dwa. Ścinanie takich drzew w okresie zimowym specjalnie dla zwierzyny, zaplanowane jest w takim miejscu, w którym tak czy inaczej drzewa te zostały by ścięte w okresie późniejszym w ramach prowadzonej gospodarki leśnej ( w tym wypadku trzebieży- czyli wycięcia jednych drzew na korzyść tych, które pozostaną). Drzewa w ten sposób wycięte przeznaczone są na przykład na papier, meble bądź opał.

Nie stanowi problemu to, że zostały dosłownie obdarte z cienkiej kory. Kora i substancje odżywcze pod nią przypadły jeleniom, łosiom, sarnom, a drewno nam.

Ponadto warto również pamiętać o tym, że wykładanie takich drzew zachęca zwierzynę do korzystania z tej leśnej stołówki, co skutecznie odwodzi je od młodych drzewek rosnących na leśnych uprawach. Jako leśnicy musimy nieustannie dbać o młode pokolenie drzew.

Zrównoważona gospodarka leśna łączy w sobie trzy funkcje: gospodarczą, ochronną i społeczną. Działania opisane powyżej stanowią jeden z przykładów pozwalających zrozumieć jak my leśnicy gospodarujemy w środowisku leśnym. W oparciu o wnikliwą obserwację zależności przyrodniczych wybieramy takie rozwiązania, które są optymalne i dla natury i dla nas wszystkich.