Spacerując po lesie widzimy różne drzewa i krzewy. Bywają miejsca, w których rośnie sporo gatunków: lipy, klony, dęby, jarzębina, kruszyna, świerki… są i takie, gdzie las wygląda bardziej ubogo. Wynika to przede wszystkim z właściwości gleby. Leśniczy nie zaplanuje posadzenia wymagających pod względem żyzności gleby gatunków tam, gdzie ziemia jest „za słaba”, za sucha itp. Drzewa takie posadzone w takich warunkach by nie przeżyły.

Znamy siedlisko, wiemy co robić

Tak to działa. Każda powierzchnia leśna jest przebadana pod kątem swoich „cech żyzności”. Zatem, aby dobrze wykonać zadanie – zaplanować posadzenie nowego lasu – należy wiedzieć, jak żyzne jest siedlisko i co równie ważne -  jakie wymagania co do niego mają drzewa.

Wiemy już, że drzewa bardziej wymagające nie przeżyją lub, w najlepszym wypadku, będą słabo rosły na ubogiej glebie.

A co z sytuacją odwrotną? Mało wymagające drzewa powinny się doskonale rozwijać na glebie żyznej. Tak. Tak zdecydowanie by się działo, jednakże nie dopuszczamy i do takiej możliwości. Dlaczego?

Przede wszystkim „oszczędzamy” te lepsze miejsca dla bardziej wymagających drzew. Wykorzystujemy każdą okazję, aby sadzić jak najwięcej różnych gatunków i wprowadzać możliwie jak najwięcej gatunków liściastych.

Hodowla lasu, czyli kombinacja wielu zagadnień

Aby las rósł zdrowo nie wystarczy jedynie dobra znajomość gatunków drzew. Hodowla lasu, to sztuka łączenia wielu aspektów: indywidualnej analizy powierzchni, na której planowane jest posadzenie lasu, wymagań glebowych, gatunkowych oraz innych cech, takich jak np. występowanie lokalnych zmrozowisk.

A kiedy las  już rośnie, czas go pielęgnować

Początkowo tam, gdzie występuje taka potrzeba, wykaszane są chwasty. Młode drzewka z powodu ograniczeń ilości światła, składników odżywczych i wody, mogły by mieć znacznie spowolniony rozwój, bądź nie przeżyć walki konkurując o w/w czynniki.

Systematycznie w miarę wzrostu młodych drzew zabiegi pielęgnacyjne – bo tak fachowo są te czynności określane – koncentrują się na sukcesywnym przerzedzaniu lasu, dając miejsce do wzrostu silniejszym.

Z drewna pochodzącego z zabiegów pielęgnacyjnych w trakcie wzrostu drzewostanu skorzystamy my wszyscy, mając drewno na opał, papier, meble…

Hodowla lasu to jedna z dziedzin gospodarki leśnej. Ta łączy w sobie trzy funkcje: gospodarczą, ochronną i społeczną. Działania opisane powyżej stanowią jeden z przykładów pozwalających zrozumieć jak my, leśnicy, gospodarujemy w środowisku leśnym. W oparciu o wnikliwą obserwację zależności przyrodniczych wybieramy takie rozwiązania, które są optymalne i dla natury i dla nas samych.